عبارت "اصحاب السبت" به معنای "یاران روز شنبه" یا "دوستان روز شنبه" است و معمولاً در متون اسلامی و تفاسیری به کار می‌رود. حال برای بررسی قواعد فارسی و نگارشی این عبارت موارد زیر را به‌طور خلاصه بررسی می‌کنیم:

1. نوع کلمه: "اصحاب" جمع است و به گروهی از افراد اشاره دارد، و "شنبه" به یک روز از هفته اشاره دارد. "اصحاب السبت" به طور کلی به یک گروه خاص از افراد اشاره دارد که در روز شنبه ویژگی‌هایی دارند، معمولاً در متون دینی به قومی از بنی‌اسرائیل اشاره دارد که در روز شنبه مرتکب معصیت شدند.

2. نحوه نگارش: این عبارت باید به صورت تحریری و با حروف فارسی نوشته شود و به صورت صحیح نگارش شود. بهتر است از نوشتن آن به صورت جدا پرهیز کرد؛ یعنی "اصحاب" و "شنبه" بهتر است به‌صورت یک واژه در کنار هم و با خط تفکیک شده نوشته شوند.

3. علامت‌گذاری: در جملات استفاده شونده برای این عبارت، علامت‌گذاری مناسب، مانند ویرگول و نقطه، باید در نظر گرفته شود تا جمله از نظر نگارشی و معنایی درست باشد.

4. سبک نوشتاری: در متون علمی و رسمی، استفاده از این عبارت باید با دقت و در context مناسب صورت گیرد. در متون غیررسمی ممکن است استفاده از این عبارت کمتر رایج باشد.

5. توجه به معنای عبارت: در استفاده از این عبارت، توجه به معنای تاریخی و فرهنگی آن از اهمیت بالایی برخوردار است. لازم است از ریشه‌های آن و مفهوم خاص آن در ادبیات مذهبی اطلاع داشته باشید.

به طور کلی، "اصحاب السبت" یک عبارت خاص فرهنگی و تاریخی است که باید با دقت در کاربرد و نگارش آن توجه کرد.