کلمه "اصحاب السعیر" به معنای "یاران آتش" یا "دوستان دوزخ" است و از نظر گرامری و نگارشی در فارسی به این صورت نوشته می‌شود:

1. نحوه نگارش: "اصحاب السعیر" به صورت مستمر و با رعایت اصول نگارشی باید نوشته شود. در فارسی، معمولاً از زبان عربی و واژه‌های آن به صورت امانت‌دار استفاده می‌شود و باید به خط فارسی با حفظ اعراب اصلی (در صورت نیاز) نوشته شود.

2. اعراب‌گذاری: اگر بخواهیم اعراب‌گذاری را در نظر بگیریم، معمولاً در متون علمی یا دینی مشاهده می‌شود. به عنوان مثال:

   • اَصْحَابُ السَّعِیرِ

3. تطبیق با قواعد: در استفاده از این کلمه در جمله، باید به توافق فعل و فاعل توجه داشته باشید. به عنوان مثال:

   • "اصحاب السعیر در آیات قرآن توصیف شده‌اند."

4. قواعد نوشتاری: هنگام نوشتن، باید به فاصله‌ها و نشانه‌های نگارشی دقت کرد. مثلاً بعد از ويرگول و نقطه باید جایگاه صحیح رعایت شود.

5. تفاوت با واژه‌های مشابه: در صورت استفاده از واژه‌های مشابه مانند "اصحاب النار"، توجه به معانی و تفاوت‌های تفسیری این عبارات نیز مهم است.

با این توضیحات، می‌توان از عبارت "اصحاب السعیر" در متون فارسی به درستی استفاده کرد.