کلمه "اعتراض کننده" در زبان فارسی به معنای کسی است که اعتراضی را مطرح می‌کند. در اینجا به برخی قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. تفکیک اجزا: کلمه "اعتراض کننده" از دو بخش "اعتراض" و "کننده" تشکیل شده است. "اعتراض" اسم و "کننده" پسوند فعلی است که به اسم، صفت فعلی می‌دهد.

2. استفاده صحیح در جمله: این کلمه معمولاً به عنوان اسم فاعل به کار می‌رود. مثال: "اعتراض کننده بر اساس قوانین حق دارد نظرات خود را بیان کند."

3. نقطه‌گذاری: در نوشتار فارسی، دقت در استفاده از ویرگول، نقطه و سایر نشانه‌ها اهمیت دارد. به‌خصوص در جملاتی که کلمه "اعتراض کننده" در آن‌ها به کار می‌رود، باید توجه کرد که چطور این کلمه در جمله قرار می‌گیرد.

4. تطابق با سایر اجزای جمله: اگر "اعتراض کننده" در جمله ای به عنوان صفت به کار برود، باید با اسم مورد نظر از نظر جنس و شمار تطابق داشته باشد. مثلاً: "اعتراض‌کنندگان برای بیان نظرات خود تجمع کردند."

5. معنی‌داری در متن: در استفاده از کلمه "اعتراض کننده"، باید توجه داشت که این واژه در بافت مناسب و درست قرار گیرد تا ابهامی ایجاد نشود.

در کل، رعایت قواعد زبانی و توجه به معانی کلمات در ساختار جمله‌ها، به ایجاد متن‌های صحیح و قابل فهم کمک می‌کند.