کلمه «درس خوانده» یک ترکیب است که به معنای فردی است که به مطالعه و آموزش پرداخته است. از نظر قواعد فارسی و نگارشی، این کلمه نکات زیر را دارد:

1. نحوه نگارش: این کلمه به صورت جدا نوشته می‌شود. در زبان فارسی، برای بیان عمل خواندن درس، معمولاً از فعل «خواندن» به همراه اسم «درس» استفاده می‌شود.

2. نقش دستور زبانی: در این ترکیب، «درس» اسم و «خوانده» فعل ماضی نقلی است. این ترکیب معمولاً به عنوان صفت (برای توصیف فردی) یا به عنوان اسم (برای اشاره به فردی که درس خوانده است) استفاده می‌شود.

3. مصادر و افعال: فعل «خواندن» از افعال چهارجو است و به معنی مطالعه و یادگیری است. «خوانده» به معنی کسی است که آن عمل را انجام داده است.

4. تلفظ: در تلفظ این واژه‌ها باید دقت کرد که هردو قسمت واضح و جدا از هم تلفظ شوند.

5. کاربرد: معمولا در جملات توصیفی یا بیانی از این ترکیب استفاده می‌شود. به عنوان مثال: «او یک فرد درس‌خوانده است.»

به طور کلی، نگارش و استفاده صحیح از این کلمه در متون و جملات اهمیت زیادی دارد و باید به طور صحیح و هماهنگ با اصول زبان فارسی به کار رود.

1. علی برای امتحانات نهایی خود بسیار درس خوانده و به همین دلیل نمرات خوبی کسب کرده است.
2. او از بچگی عادت کرده بود که هر روز به مدت چند ساعت درس خوانده و به درس‌هایش توجه کند.
3. پس از یک سال تلاش و درس خوانده، finalmente توانست به دانشگاه مورد علاقه‌اش راه پیدا کند.