کلمه "فرزند خوانده" در زبان فارسی به معنای فرزندی است که به طور قانونی به خانواده‌ای نسبت داده می‌شود و به عنوان فرزند آن خانواده شناخته می‌شود. در مورد نگارش و استفاده از این کلمه، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. نوشتار صحیح: این کلمه به صورت "فرزند خوانده" و با فاصله بین دو واژه "فرزند" و "خوانده" نوشته می‌شود.

2. تلفظ: فارسی‌زبانان معمولاً این عبارت را به شکل «فرزند خوانده» با تاکید بر هر دو واژه تلفظ می‌کنند.

3. استفاده در جملات: این اصطلاح می‌تواند در متن‌های رسمی و غیررسمی استفاده شود، اما بهتر است در متن‌های رسمی به توضیح بیشتری در مورد فرزند خواندگی و شرایط آن بپردازید.

4. نحو و سازه جمله: به عنوان مثال: "او فرزند خواندهٔ خانوادهٔ معروفی است." یا "فرزند خوانده‌ها در بسیاری از کشورها حقوق مشابهی با فرزندان بیولوژیکی دارند."

5. معادل‌ها و مفهوم‌ها: اگر بخواهید در متنی رسمی یا علمی از این کلمه استفاده کنید، در مواردی می‌توانید به جای آن از اصطلاحاتی مانند "فرزندخواندگی" نیز استفاده کنید که به فرآیند قانونی مربوط می‌شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "فرزند خوانده" به درستی و به طور مؤثر در متون مختلف استفاده کنید.

1. خانواده‌ام تصمیم گرفتند که یک فرزند خوانده به خانه بیاورند تا او را مانند فرزند خود محبت کنند.
2. فرزند خوانده‌ای که به تازگی به جمع ما پیوسته، با مهارت‌های خود در نقاشی همه را تحت تأثیر قرار داده است.
3. در بسیاری از فرهنگ‌ها، فرزند خوانده به عنوان یک عضو جدید خانواده با حقوق و مسئولیت‌های مشابه یک فرزند بیولوژیکی شناخته می‌شود.