کلمه «بزرگ خوانده» می‌تواند در متن فارسی به اشکال مختلف به‌کار رود. برای استفاده صحیح و نگارشی آن، موارد زیر قابل توجه هستند:

۱. نحوه نوشتار: کلمه «بزرگ خوانده» به دو شکل ترکیبی و جدا نوشته می‌شود:

• به صورت جدا: «بزرگ خوانده»
• به صورت ترکیبی (اگر به معنای خاصی مورد نظر باشد): «بزرگ‌خوانده»

۲. استفاده از علامت‌های نگارشی: در مورد جملاتی که این کلمه به کار می‌رود، باید توجه کرد که:

• اگر «بزرگ خوانده» در وسط جمله قرار گیرد، باید به قواعد جمله‌بندی و نقطه‌گذاری توجه داشت.
• اگر از صفت یا قید استفاده می‌شود، باید آن را به درستی با فعل و فاعل جمله مرتبط کرد.

۳. معنی و کاربرد:

• «بزرگ خوانده» می‌تواند به معنای کسی باشد که به‌طور بزرگ و مهمی خوانده شده است. مثلاً در متون ادبی یا فلسفی به کار رود.
• ممکن است به عنوان صفت برای نام یا عنوان‌هایی استفاده شود.

۴. زبان محاوره و رسمی:

• در زبان محاوره ممکن است شکل‌های غیررسمی از این کلمه به کار رود که در نوشتار رسمی باید به شکل درست و استاندارد آن توجه شود.

در کل، برای استفاده از «بزرگ خوانده» باید به قواعد نگارشی و معنای آن توجه کرد تا به شکل مناسب در متن به کار رود.

1. در کتابخانه، کتابی درباره تاریخ ایران پیدا کردم که به عنوان یک اثر بزرگ خوانده می‌شود.
2. معلم به ما گفت که این رمان کلاسیک به خاطر داستان عمیقش و شخصیت‌های پیچیده‌اش، همواره به عنوان یک اثر بزرگ خوانده شده است.
3. بسیاری از افراد معتقدند که آثار شکسپیر به عنوان بزرگ خوانده‌ شده‌ترین نمایشنامه‌ها در ادبیات جهان شناخته می‌شوند.