کلمه "شرق‌شناس" ترکیبی است که از دو بخش "شرق" و "شناس" تشکیل شده است. در زبان فارسی، برای نگارش و استفاده از این نوع کلمات، چند نکته مهم وجود دارد:

1. نوشتن با خط تیره: در ترکیباتی که اولین بخش یک اسم و بخش دوم آن یک پسوند یا کلمه‌ای است که به معنی "شناس" یا "شناسی" است، باید بین دو بخش خط تیره گذاشته شود. بنابراین، "شرق‌شناس" صحیح است.

2. نوع واژه: "شرق‌شناس" به معنای کسی است که به مطالعه و بررسی فرهنگ‌ها، تاریخ و جغرافیای مناطق شرقی، به ویژه کشورهای شرق آسیا، می‌پردازد.

3. قواعد جمع بستن: اگر بخواهید این واژه را جمع ببندید، به صورت "شرق‌شناسان" درست خواهد بود.

4. نقش نگارشی: در متن‌ها، این کلمه معمولاً به عنوان اسم بکار می‌رود و ممکن است همراه با صفات یا عبارات توصیفی قرار گیرد.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "شرق‌شناس" به درستی در نوشته‌ها استفاده کرد.