سازش داشتن

کلمه "سازش داشتن" در زبان فارسی به معنای یافتن توافق یا تفاهم بین دو یا چند طرف است. برای استفاده صحیح و نگارشی این عبارت، نکات زیر را در نظر بگیرید:

۱. نحوه نوشتن: "سازش داشتن" به صورت جدا نوشته می‌شود. این عبارت مانند دیگر ترکیبات فعلی در فارسی به کار می‌رود.

۲. فعل بودن: "داشتن" در این ترکیب به عنوان فعل معین عمل می‌کند و "سازش" مفعول آن است.

۳. استفاده در جملات:

• برای بیان یک توافق: "آن‌ها توانستند سازش داشته باشند."
• استفاده در جملات شرطی: "اگر همه طرفین سازش داشته باشند، مسئله حل خواهد شد."

۴. نکات نگارشی:

• توصیف یا توضیحات اضافی می‌توانند قبل یا بعد از این عبارت قرار بگیرند. مثلاً: "در این مذاکرات، دو کشور سازش داشتند."
• استفاده از علائم نگارشی مناسب در اطراف عبارت برای افزایش وضوح و فهم جمله ضروری است.

با رعایت این نکات، می‌توانید از عبارت "سازش داشتن" به درستی و با تأکید صحیح در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.