سازش کار، سازشکار

در زبان فارسی، برای واژه "سازش‌کار" و "سازش کار" قواعد نگارشی و دستوری خاصی وجود دارد:

1. نوشتن جدا یا چسبیده:

   • "سازش‌کار" به صورت چسبیده نوشته می‌شود. این واژه به معنای کسی است که اهل سازش است و از نظر معنایی یک کلمه محسوب می‌شود.
   • "سازش کار" به صورت جدا نوشته نمی‌شود و اگر بخواهید که بر اساس قاعده‌ای جدا نوشته شود، باید به عنوان یک عبارت توصیفی به کار رفته و مورد استفاده قرار گیرد.

2. نقطه‌گذاری:

   • در متون رسمی و نگارش‌های ادبی، دقت در استفاده از نشانه‌های نگارشی مانند ویرگول، نقطه و غیره بسیار مهم است.
3. صرف و نحو:
   • این واژه معمولاً به عنوان اسم و به معنی فردی که به سازش تمایل دارد، به کار می‌رود و می‌تواند به سایر افعال یا صفات نسبت داده شود.

با توجه به نوع استفاده و زمینه‌ی گفت و گو، ممکن است معنای دقیق و بار معنایی این واژه متفاوت باشد، اما اصول نگارشی آن به همان صورت که ذکر شد عمل می‌کند.