ستم کردن

کلمه «ستم کردن» یک ترکیب فعلی در زبان فارسی است که شامل فعل «ستم» و فعل «کردن» می‌باشد. در زیر به مواردی از قواعد و نکات نگارشی این کلمه اشاره می‌شود:

1. معنی و کاربرد:

   • «ستم کردن» به معنای ظلم و بی‌عدالتی کردن به دیگران است. این ترکیب بیشتر در متن‌های ادبی، اجتماعی و سیاسی به کار می‌رود.

2. صرف فعل:

   • این ترکیب می‌تواند به صورت‌های مختلف صرف شود. به عنوان مثال:
     • من ستم می‌کنم
     • تو ستم می‌کنی
     • او ستم می‌کند

3. فعل حال و آینده:

   • برای ساخت جملات در زمان‌های مختلف می‌توان از این فعل استفاده کرد:
     • در زمان گذشته: «او ستم کرد.»
     • در زمان آینده: «او ستم خواهد کرد.»

4. نکات نگارشی:

   • این ترکیب معمولاً به صورت پیوسته و بدون فاصله نوشته می‌شود (ستم کردن)، و به هیچ وجه نباید بین دو بخش آن فاصله گذاشت.
   • در نگارش رسمی و ادبی، زمان و شخص فعل باید به درستی لحاظ شود و مطابق با موضوع جمله تنظیم گردد.

5. ترکیب با دیگر اجزا:

   • می‌توان این کلمه را با قیدها، صفات و دیگر افعال ترکیب کرد. مثلاً: «به شدت ستم کردن» یا «ستم کردن به دیگران».
6. نکات معنایی:
   • کلمه ستم نسبت به فعل «عمل» و «عملکرد» معنای قوی‌تری دارد و بیشتر در موقعیت‌هایی که نابرابری و بی‌عدالتی مطرح است، استفاده می‌شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به طور مؤثری از کلمه «ستم کردن» در نوشتار و گفتارتان استفاده کنید.