لَّمّاً

کلمه "لَّمّاً" یک قید در زبان فارسی است که به معنای "زمانی" یا "وقتی" به کار می‌رود. از نظر نگارشی و قواعد زبان فارسی، چند نکته برای استفاده و نگارش این کلمه وجود دارد:

1. جدا نویسی: "لَمّاً" به صورت جدا نوشته می‌شود و به عنوان یک قید مستقل به کار می‌رود.

2. کاربرد: این کلمه معمولاً در جملاتی به کار می‌رود که اشاره به زمان یا مقطع خاصی دارند. مثلاً: "لَمّاً به تهران رفتیم، هوای آنجا بسیار سرد بود."

3. موقعیت در جمله: می‌تواند در ابتدای جمله یا در میان جمله قرار گیرد. مثلاً: "لَمّاً به پارک رسیدیم، بچه‌ها شروع به بازی کردند."

4. عدم تکرار: به عنوان یک قید، نیازی به تکرار آن در جملات نیست، مگر در موارد خاص که بخواهید تأکید بیشتری بر زمان داشته باشید.

5. تلفظ: این کلمه به صورت "لامّ" به تلفظ می‌رسد؛ به زبانی که محاوره‌ای است، ممکن است کمی متفاوت تلفظ شود، اما معمولاً در نوشتار به شکل رسمی "لَمّاً" استفاده می‌شود.

به طور کلی، رعایت نکات بالا می‌تواند به بهبود نگارش و استفاده از کلمه "لَمّاً" کمک کند.