کلمه «انتظار داشت» ترکیبی از فعل «انتظار» و فعل «داشت» است که به معنای «امیدوار بودن به وقوع یک امر» می‌باشد. در بررسی قواعد فارسی و نگارشی این عبارت، می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

1. زمان فعل: «داشت» در این ترکیب به زمان گذشته اشاره دارد، بنابراین جمله‌ای که شامل این عبارت است نشان‌دهنده حالتی در گذشته است.

2. فعل ترکیبی: «انتظار داشت» به این صورت به کار می‌رود که فاعل جمله به چیزی یا کسی انتظار می‌کشد یا امید دارد، و «داشت» نشان‌دهنده وجود این انتظار در یک زمان مشخص است.

3. جملات معترضه: اگر بخواهید از «انتظار داشت» در جمله‌ای استفاده کنید، می‌توانید جملات معترضه یا توضیحی اضافه کنید. مثلاً: "او انتظار داشت که باران ببارد، اما هوا صاف بود."

4. نحو و ساختار جمله: این کلمه معمولاً به عنوان بخشی از یک جمله به کار می‌رود و باید با فاعل و مفعول مناسب ترکیب شود. مثلاً: "او انتظار داشت که دوستش به ملاقاتش بیاید."

5. تنوع در کاربرد: این ترکیب می‌تواند در زمینه‌های مختلفی مثل ادبیات، مکالمات روزمره و داستان‌نویسی به کار رود.

مثال‌هایی از جمله:

• "من انتظار داشتم که او به جلسه بیاید، اما نیامد."
• "او انتظار داشت که نتایج امتحان بهتر از این باشد."

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی از عبارت «انتظار داشت» در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.