عبارت "شایان ذکر" یک اصطلاح و ترکیب در زبان فارسی است که به معنای "مورد توجه" یا "قابل ذکر" به کار می‌رود. برای استفاده صحیح و نگارش مناسب این عبارت می‌توان نکات زیر را مد نظر قرار داد:

1. استفاده درست: "شایان ذکر" معمولاً در متون رسمی، مقالات علمی و ادبیات استفاده می‌شود. از آن در جملاتی به کار می‌رود که لازم است موضوعی مهم یا قابل توجه بیان شود.

2. نحو و ساختار جمله: این عبارت معمولاً در موقعیت‌های توصیفی یا هنگام بیان نکته‌ای مهم به کار می‌رود. به طور مثال: "شایان ذکر است که..." یا "نکته شایان ذکر این است که..."

3. نشانه‌گذاری: در پایان جمله‌ای که عبارت "شایان ذکر" در آن قرار دارد، معمولاً از نقطه استفاده می‌شود. اگر این عبارت در وسط جمله بیاید، باید به درستی از ویرگول استفاده کرد تا جملات جدا از یکدیگر به وضوح تفکیک شوند.

4. اجتناب از تکرار: در نوشتار رسمی به این نکته توجه کنید که این عبارت بیش از حد تکرار نشود، زیرا تکرار کلمات و عبارات می‌تواند به کاهش اعتبار متن بیانجامد.

5. تناسب با موضوع: سعی کنید این عبارت را در مواردی استفاده کنید که واقعاً نکته‌ای قابل ذکر و مهم وجود داشته باشد، تا از کلیشه‌ای شدن آن جلوگیری شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید از عبارت "شایان ذکر" به طرز مؤثری در نوشته‌های خود استفاده کنید.