زیر مجموعه ها
پيامبر و فضيلت خويش
licenseامیرالمومنین (ع) در خطبه 103
و من خطبة له عليه السلام - أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ بَعَثَ مُحَمَّداً صلى الله عليه واله وَ لَيْسَ أَحَدٌ مِنَ الْعَرَبِ يَقْرَأُ كِتَاباً وَ لَا يَدَّعِي نُبُوَّةً وَ لَا وَحْياً فَقَاتَلَ بِمَنْ أَطَاعَهُ مَنْ عَصَاهُ يَسُوقُهُمْ إِلَى مَنْجَاتِهِمْ وَ يُبَادِرُ بِهِمُ السَّاعَةَ أَنْ تَنْزِلَ بِهِمْ يَحْسِرُ الْحَسِيرُ وَ يَقِفُ الْكَسِيرُ فَيُقِيمُ عَلَيْهِ حَتَّى يُلْحِقَهُ غَايَتَهُ إِلَّا هَالِكاً لَا خَيْرَ فِيهِ حَتَّى أَرَاهُمْ مَنْجَاتَهُمْ وَ بَوَّأَهُمْ مَحَلَّتَهُمْ فَاسْتَدَارَتْ رَحَاهُمْ وَ اسْتَقَامَتْ قَنَاتُهُمْ وَ ايْمُ اللَّهِ لَقَدْ كُنْتُ مِنْ سَاقَتِهَا حَتَّى تَوَلَّتْ بِحَذَافِيرِهَا وَ اسْتَوْسَقَتْ فِي قِيَادِهَا مَا ضَعُفْتُ وَ لَا جَبُنْتُ وَ لَا خُنْتُ وَ لَا وَهَنْتُ وَ ايْمُ اللَّهِ لَأَبْقُرَنَّ الْبَاطِلَ حَتَّى أُخْرِجَ الْحَقَّ مِنْ خَاصِرَتِهِ و قد تقدم مختار هذه الخطبة إلا أنني وجدتها في هذه الرواية على خلاف ما سبق من زيادة و نقصان فأوجبت الحال إثباتها ثانية
امام علی (ع)از خطبههاي آن حضرت است و گزيده آن پيش از اين نوشته شد كه در روايت با اين خطبه يكسان نيست - همانا خداوند سبحان، محمّد (ص) را برانگيخت، و از عرب كسي كتابي نخوانده بود، و دعوي پيامبري و وحي نكرده. بياري كساني كه فرمان وي را ميبردند، با آنان كه راه نافرماني او ميسپردند پيكار كرد - تا به راه راستشان در آورد -. آنان را به سوي رستگاري راند، و پيش از آنكه قيامت رسد از گمراهيشان رهاند: كوته فكري در شناخت خدا درمانده، و شكسته عزيمتي راه به حق نبرده. پيامبر او را برخيزاند و در راه كشاند، و بدانجا كه بايدش راند - جز كسي كه طريق هلاكت ميپيمود، و در او خيري نبود - تا آن گاه كه به سر منزل نجاتشان رساند، و در جايي كه بايستشان نشاند. آسياي زندگيشان چرخيد، و كارشان راست گرديد. به خدا سوگند، من در دنباله آن سپاه بودم تا يكباره پشت كرد، و سر به حكم اسلام در آورد. نه سست شدهام نه ترسانم، نه خيانت كردهام، نه ناتوانم. به خدا سوگند، درون باطل را چاك ميزنم تا حق را از تهيگاه آن بيرون كنم.
اعتقادی