شهادت محمد بن ابى بكر

امیرالمومنین (ع) در خطبه 67

و من كلام له عليه السلام لما قلد محمد بن أبي بكر مصر فملكت عليه و قتل - وَ قَدْ أَرَدْتُ تَوْلِيَةَ مِصْرَ هَاشِمَ بْنَ عُتْبَةَ وَ لَوْ وَلَّيْتُهُ إِيَّاهَا لَمَا خَلَّى لَهُمُ الْعَرْصَةَ وَ لَا أَنْهَزَهُمُ الْفُرْصَةَ بِلَا ذَمٍّ لِمُحَمَّدِ بْنِ أَبِي بَكْرٍ فَلَقَدْ كَانَ إِلَيَّ حَبِيباً وَ كَانَ لِي رَبِيباً

از سخنان آن حضرت است هنگامي كه محمّد پسر ابي بكر را فرمانرواي مصر ساخت، و آن سرزمين را از دست محمّد به در كردند، و او را كشتند - قصد گماردن هاشم پسر عتبه را بر آن سرزمين داشتم، اگر كار را بدو وامي‏گذاشتم، عرصه را براي آنان خالي نمي‏كرد، و فرصت را از دستشان به در مي‏آورد. - در اين ماجرا - محمّد را سرزنش نمي‏كنم كه دوست من بود، او را پرورده بودم - و چون فرزندم مي‏نمود -.

منبع: نهج البلاغه، ترجمه مرحوم محمد دشتی (ره)، 1385، چاپ اول، انتشارات جلوه کمال، خطبه 67