زیر مجموعه ها
قانون اصلاح خدمت خارج از مرکز پزشکان و دندانپزشکان و داروسازان
اطلاعات بیشتر قانون | |||
---|---|---|---|
تصویب شده | مصوبات مجلس شورا | ||
تاریخ تصویب | 1360/03/04 | ||
تاریخ انتشار | 1360/04/23 | ||
شناسه | 87EB5049-8BFC-468E-90ED-EA6D553DDA18 | ||
تبصره | 5 | ||
ماده | 11 | ||
وضعیت | منسوخ نشده | ||
شماره ثبت روزنامه رسمی | 10595 | ||
شماره پرونده | 1/68 | ||
شماره دوره | 1 | ||
شماره جلد | 1 | ||
شماره صفحه | 24 |
قانون
اصلاح خدمت خارج از مرکز پزشکان و دندانپزشکان و داروسازان
ماده 1 - کلیه پزشکان عمومی و متخصص و دندانپزشکان و داروسازان و صاحبان حرف
وابسته پزشکی به تفصیل آییننامه اجرایی وزارت بهداریکه از تاریخ تصویب این قانون
در مراکز آموزشی مربوطه داخل و خارج کشور فارغالتحصیل میشوند (به استثنای
کادرهای ثابت نیروهای مسلحجمهوری اسلامی) ملزم به انجام خدمت خارج از مرکز به مدت
پنج سال در هر نقطه از کشور به غیر از تهران و شهرهایی که دارای دانشکدههای
پزشکیو دندانپزشکی و داروسازی است میباشند.
تبصره - پزشکان و دندانپزشکان و داروسازانی که دارای پروانه دائم پزشکی میباشند
از شمول این قانون مستثنی میباشند.
ماده 2 - شهرستانهای کرج، شمیران، لواسانات، رودبار قصران شهر ری، ورامین ،
رودهن، آبعلی، دماوند، شهریار و توابع هر یک از شهرستانها وبخشهای مذکور و همچنین
شهرستان قزوین از لحاظ خدمت پزشکی و دندانپزشکی و داروسازی خارج از تهران محسوب
نمیشود.
ماده 3 - در موارد استثنایی جهت استخدام بعض محققین و مدرسین علمی مورد نیاز
مراکز آموزشی کشور از بین متخصصینی که خدمت موضوعاین قانون را انجام ندادهاند
ارگان مسئول میتواند ضرورت را با ذکر دلائل به کمیسیون مشترک بهداری و آموزش عالی
منعکس و با تصویب اینکمیسیون مجوز استخدام تحصیل نماید.
تبصره - خدمت در حومه شهرهایی که دارای دانشکدههای پزشکی - دندانپزشکی و
داروسازی میباشد جزء خدمت خارج از مرکز محسوبنمیشود.
ماده 4 - دستیاران در مدتی که به خدمت حین تحصیل اشتغال دارند کماکان مشمول تبصره
ماده 4 قانون تربیت پزشک مصوب سال 1338 خواهدبود و برای آنان پروانه موقت فقط به
منظور خدمت در مراکز درمانی که در آن به خدمت دستیاری اشتغال دارند صادر و حق دایر
کردن مطب و اشتغال دربخش خصوصی را ندارند.
ماده 5 - پزشکان و دندانپزشکان و داروسازانی که در روستاها و بخشهای مناطق محروم
(به تفصیل آییننامه الحاقی وزارت بهداری) خدمت نمایندسه سال خدمت در مناطق فوق
معادل پنج سال محسوب میگردد.
تبصره 4 - سال خدمت در شهرهای مناطق محروم معادل پنج سال خدمت خارج از مرکز خواهد
بود.
ماده 6 - خدمت زیر پرچم پزشکان و دندانپزشکان و داروسازان به شرط آنکه در حرف
پزشکی و با توجه به مواد 2 و 5 این قانون انجام پذیرد جزءخدمت خارج از مرکز موضوع
ماده 1 محسوب خواهد شد.
تبصره - نظر به این که طبق قانون الغاء خدمات اجتماعی زنان مصوب 1357.12.15 زنان
از خدمت زیر پرچم معاف میباشند لذا خدمت خارجاز مرکز در مورد زنان پزشک و
دندانپزشک و داروساز و صاحبان حرف وابسته پزشکی به مدت 3 سال با توجه به ماده 2 و
5 این قانون خواهد بود.
ماده 7 - مشمولان این قانون قبل از انجام خدمت مذکور مجاز به خروج از کشور
نمیباشند (به استثنای بیماری و حج) و تحویل مدارک تحصیلی یاتأییدیه آن به وسیله
مؤسسات آموزشی و مقامات صالحه دیگر موکول به انجام خدمت موضوع این قانون خواهد
بود.
ماده 8 - قانون خدمت نیروی انسانی بهداشتی و درمانی کشور مصوب 1358.9.24 شورای
انقلاب به قوت خود باقی است و جزء خدمت خارجاز مرکز محسوب خواهد شد.
تبصره - کلیه کسانی که قبل از تصویب لایحه قانونی موضوع ماده 8 همین طرح خدمت
وظیفه و خارج از مرکز خود را به مدت 3 سال در نقاطمحروم و نیازمند انجام دادهاند
از شمول قانون مذکور مستثنی خواهند بود.
ماده 9 - از تاریخ تصویب این قانون صدور پروانه (موقت و دائم) برای اشتغال به
حرف پزشکی و وابسته به پزشکی به عهده وزارت بهداریمیباشد.
ماده 10 - با تصویب این قانون کلیه قوانین مغایر ملغیالاثر خواهد بود.
ماده 11 - وزارت بهداری مکلف است ظرف مدت 3 ماه از تاریخ تصویب این قانون
آییننامههای اجرایی لازم را تهیه و به موقع اجراء گذارد.
قانون فوق مشتمل بر یازده ماده و پنج تبصره در جلسه روز دوشنبه چهارم خرداد ماه
یک هزار و سیصد و شصت شمسی به تصویب مجلس شورایاسلامی رسیده و شورای محترم نگهبان
آن را تأیید نموده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی - اکبر هاشمی