ماضی و مضارع در عربی

سلام، یه سوال عربی داشتم، بزارید خودم ماضی و مضارع رو توضیح بدم بعد سوالاتم رو میپرسم.

طبق چیزی که ما توی دوره دبیرستان یاد گرفتیم، ماضی یعنی گذشته و مضارع یعنی حال و آینده. پس افعالی که گذشته هستن میشن «افعال ماضی»، و افعالی که به یا حال یا آینده دلالت میکنن رو میگیم «افعال مضارع».

حالا سوالام ایناس:

1. آیا تعریف من از افعال ماضی و مضارع درست بود؟
2. چطور میتونیم بن ماضی و بن مضارع افعال رو بدست بیاریم؟
3. این امکان وجود داره که یک فعل ماضی رو به مضارع تبدیل کنیم و یا برعکس؟ اگه اره چطوری؟

سلام بر شما دوست عزیز

جواب سوالات شما به ترتیب چنین است:

1.بله، تعریف شما از فعل ماضی و مضارع درست بود. اما کامل نبود.

نشانه های فعل ماضی:

• به زمان گذشته دلالت می کند.

-14 ساخت (صیغه) دارد.

• فرمول فعل ماضی: ریشه ی سه حرفی فعل + ضمیر متصل به فعل.

نکته) البته ممکن است در آخر فعل ماضی هیچ ضمیری اضافه نگردد.

مثال) ذَهَبا : رفتند. (ذَهَبَ «ریشه سه حرفی فعل» + ا «ضمیر متصل» )

مثال) خَرَجُوا : خارج شدند. (حَرَجَ «ریشه سه حرفی فعل» + وا «ضمیر متصل» )

مثال) دَخَلتُم : واخل شدید. (دَخَلَ «ریشه سه حرفی فعل» + تُم «ضمیر متصل» )

مثال) رَجَعنا: بازگشتیم. (رَجَعَ «ریشه سه حرفی فعل» + نا «ضمیر متصل» )

مثال) قَرَأَ : خواند. (رَجَعَ «ریشه سه حرفی فعل» + «ضمیر متصل» ندارد)

نشانه های فعل مضارع:

• به زمان حال و آینده دلالت می کند. یعنی در ترجمه معمولا «می» یا «ب» می گیرد.

-14 ساخت (صیغه) دارد.

• فرمول فعل مضارع: یکی از حروف ( ت، ی، ن، أَ) + ریشه ی سه حرفی فعل + ضمیر متصل به فعل.

نکته) البته ممکن است در آخر فعل مضارع هیچ ضمیری اضافه نگردد.

مثال) یَذهَبانِ : می روند. (ی + ذَهَبَ «ریشه سه حرفی فعل» + انِ«ضمیر متصل» )

مثال) تَخرُجُونَ : خارج می شوید. (تَ + حَرَجَ «ریشه سه حرفی فعل» + ونَ «ضمیر متصل» )

مثال) أَدخُلُ: داخل می شوم. (أَ + دَخَلَ «ریشه سه حرفی فعل» +«ضمیر متصل» ندارد)

مثال) نَرجِعُ: بازمی گردیم. (نَ + رَجَعَ «ریشه سه حرفی فعل» + «ضمیر متصل» ندارد)

2.بن ماضی و بن مضارع فعل ، در زبان عربی معنایی ندارد. زیرا یک فعل در زبان عربی، معمولا متشکل از یک ریشه ی 3 حرفی است. و این خود ما هستیم که آن ریشه را با اضافه کردن ضمایر و غیره، به اول و آخرش، ماضی یا مضارع می کنیم.

مثال) اگر ریشه ی سه حرفی فعل «کَتَبَ: نوشت» را به ما بدهند، هم می توانیم از آن، فعل ماضی بسازیم و هم می توانیم با آن، فعل مضارع بسازیم.

• کَتَبتَ : نوشتی. (این، یک فعل ماضی است که ضمیر «تَ» به آخر ریشه ی سه حرفی فعل کَتَبَ افزوده شده است.)

• تَکتُبینَ: می نویسی. (این، یک فعل مضارع است که حرف «ت» به اولش و ضمیر «ینَ» به آخر ریشه ی سه حرفی فعل کَتَبَ افزوده شده است.)

3.بله، امکان دارد که یک فعل ماضی را مضارع کرد و برعکس. بدین شکل که:

ابتدا باید ریشه ی سه حرفی فعل داده شده را بیابیم.

سپس، صیغه ی فعل داده شده را پیدا کنیم و فعل را به همان صیغه، در قالب ماضی یا مضارع بسازیم.

مثال) صَعِدتُمَا (بالا رفتید).

می دانیم که فعل مذکور، با توجه به ساختارش که از یک ریشه ی فعلی (صَعِدَ) و یک ضمیر (تُمَا) ساخته شده است، یک فعل ماضی می باشد.

اکنون اگر بخواهیم همین فعل را مضارع کنیم؛

اول می یابیم ریشه ی این فعل، (صَعِدَ) است.

سپس می بینیم صیغه ی آن، دوم شخص جمع (انتما: شما) است.

پس با ریشه ی (صعد) در صیغه ی دوم شخص جمع، فعل مضارع می سازیم : تَصعَدَانِ: بالا می روید.

سلام یه سوال عربی داشتم میخواستم هر چه سری تر شخص فعل صعد را بهم بگید ممنون