ایا عدالت از صفات ذاتی انسان است یا عرض خاص است ؟ و اینکه ایا صفات انسانی با توجه به تربیت تا سنین بلوغ ، میتوانند کاملا نادیده گرفته شوند و مجددا ساخته و پرداخته شوند؟
| این سوال به همراه جواب هاش کمکی بهتون نمیکنه؟ ــ سعید غلامی در 4 سال قبل |
ببینید نکته ای که در اصطلاح عدالت وجود داره، ملکه نفسانی آن است. مثلاً اگر یک بار شهوت و غضب تحت عقل دربیان، دیگه نمی توان شخص را عادل نامید، بلکه عدالت فضیلتی پایدار است که افعال و صفات انسان را تعدیل می کند و اختلاف بین قوا بر طرف می شود و اتحاد و یگانگی بین آنها حاصل می شود؛ فی المثال در مسائل اخلاقی: برنامه هایی در رابطه با پرورش روح و سلامت روان آدمی است که شیوه تقویت صفات پسندیده مانند عدالت، سخاوت، شجاعت و عزت در نهاد انسان ها و مبارزه ها با صفات زشت و ناپسند مثل حسد، بخل، نفاق و... را بیان می کند.
ج2 : چطور میشود تا سنین بلوغ که خود اشاره میکنید به تربیت صفات انسانی باید پرداخته شود به یکباره نادیده گرفته شود؟! بله میشود اگر حتی یک روز از عمر طرف باقی مانده باشد این را تعمیق کرد ولی در دوره تربیت هم ابداً کنار گذاشته نمیشود؛ چراکه اصل تمارین پرداختن به آن است. کنار برود که دیگر تربیت فایده ای ندارد.
