سلام و احترام
شراب در زبان عربی، به معنای نوشیدنی است. و الزاما بر شرابی که بین اکثر مردم رواج دارد،( به معنای مایع مست کننده ) نیست.
در قرآن کریم، درمورد اوصاف بهشت، نقل شده که آنجا، هرچه که بهشتیان میل داشته باشند، مهیا می شود.
چنانکه خداوند متعال می فرماید:
«... فی جنت ونعیم• کلوا واشربوا هنیـا بما کنتم تعملون؛
پرهیزگاران در میان باغهای بهشت و نعمتهای فراوان جای دارند• (به آنها گفته میشود: ) بخورید و بیاشامید گوارا؛ اینها در برابر اعمالی است که انجام میدادید!.»
( سوره مبارکه طور، آیه ۱۷ و ۱۹.)
از جمله نعمت هایی که برای بهشتیان فراهم امده، مربوط به نوشیدنی های آن است.
که در آیات قرآن ، از این نوشیدنی ها به عنوان مثال نام برده شده است. یعنی آن را تشبیه کرده به:
عسل
شیر
زنجبیل
کافور
و همچنین ، در آیات متعددی از قران کریم، درمورد ویژگی این نوشیدنی ها، به موارد زیر اشاره شده است:
طهور و پاک هستند.
موجب سردرد نمی شوند.
موجب زوال عقل نمی شوند.
مست کننده نیستند.
خوشبو هستند.
بیهوده و لغو و گناه نیستند.
زلال هستند.
لذت بخش و لذیذ هستند.
به انسان ضرر نمی رسانند.
دلخواه و خواستنی هستند.
سفید و درخشنده هستند.
نتیجه گیری: در بهشت، شراب هست. با بهترین کیفیت و دلخواه ترین حالت. اما آن شراب، مثل شراب مست کننده ی دنیایی ، به معنای رایج آن نیست. بلکه پاک و حلال و روح بخش و گوارا است.