کلمه "صورت‌ساز" یک نوع ترکیب است که در زبان فارسی به کار می‌رود. برای بررسی قواعد و نگارشی این کلمه، به نکات زیر توجه می‌کنیم:

1. ترکیب: "صورت‌ساز" از دو بخش "صورت" و "ساز" تشکیل شده است. بخش اول به معنای شکل، چهره یا قیافه و بخش دوم به معنی ساختن یا ایجاد کردن است. بنابراین "صورت‌ساز" در مجموع می‌تواند به معنای چیزی باشد که صورت یا شکل ایجاد می‌کند.

2. هم‌نوایی: این کلمه از لحاظ نوشتاری و گفتاری به صورت پیوسته نوشته می‌شود. در این کلمه، علامت حذف (ر) در کلمه "ساز" وقتی در ترکیب با کلمه "صورت" آورده می‌شود، به وجود نمی‌آید و به صورت "صورت‌ساز" باقی می‌ماند.

3. خط‌کشی: در این ترکیب، علامت خط (-) برای نشان دادن ترکیب دو واژه به کار رفته است. این علامت‌ها در ترکیباتی که دو کلمه به هم مرتبط هستند، کاربرد دارد و نشان‌دهنده یک مفهوم واحد است.

4. نکات نگارشی:

   • در نوشتن این کلمه، توجه به استفاده صحیح از خط‌کش و عدم جداسازی دو بخش آن الزامی است.
   • کلمه "صورت‌ساز" باید به صورت کامل و بدون فاصله بین دو قسمت نوشته شود.
5. قواعد املایی: در مورد املای این کلمه، باید به این نکته توجه کرد که "ساز" باید با "ز" و بدون حذفی نوشته شود. بنابراین املای صحیح "صورت‌ساز" است.

به طور کلی، نوشتار صحیح و رعایت قواعد ترکیب و نگارش در زبان فارسی، به فهم بهتر مفاهیم و ارتباطات کمک می‌کند.

1. صورت‌ساز ماهر توانست چهره‌ جذابی را برای مدل ایجاد کند.
2. در کارگاه صورت‌سازی، هنرمندان با استفاده از مواد مختلف آثار زیبا و منحصر به فردی خلق می‌کنند.
3. صورت‌سازها با دقت و حوصله جزئیات را در کارهای خود به تصویر می‌کشند تا واقعیت را به زیباترین شکل ممکن نشان دهند.