کلمه "ضعیف‌الجثه" در زبان فارسی به معنای فردی است که از نظر جثه (بدن) ضعیف و ناتوان است. این کلمه ترکیبی از دو جزء "ضعیف" و "الجثه" (که به معنی جثه یا بدن است) تشکیل شده است.

قوانین و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه عبارتند از:

1. نقش و ساختار:

   • کلمه "ضعیف‌الجثه" یک صفت مرکب است و به ویژگی جسمی یک شخص اشاره دارد.

2. فاصله و اتصال:

   • در فارسی، هنگام نوشتن صفات مرکب که به هم پیوسته‌اند، معمولاً از خط تیره (-) استفاده می‌شود تا ارتباط معنایی بین اجزاء حفظ گردد.

3. جنس و تعداد:

   • این کلمه به صورت مذکر و مؤنث استفاده می‌شود، ولی در قالب مذکر بیشتر رایج است.
   • اگر بخواهید به صورت جمع به آن اشاره کنید، می‌توانید از قالب "ضعیف‌الجثه‌ها" استفاده کنید.

4. جملات نمونه:

   • "او به عنوان یک انسان ضعیف‌الجثه نمی‌تواند در ورزش‌های قدرتی شرکت کند."
   • "بسیاری از ضعیف‌الجثه‌ها به دنبال تقویت بدن خود هستند."
5. نکات نگارشی:
   • مانند سایر کلمات، "ضعیف‌الجثه" در نوشتار رسمی و غیررسمی باید به درستی نوشته شود و از اشتباهات املایی و نگارشی پرهیز شود.
   • در متن‌های ادبی و رسمی، بهتر است از جمله‌هایی استفاده کنید که به نوعی به تعریف و توصیف این صفت بپردازند.

با رعایت نکات بالا می‌توانید به درستی و به طور مؤثر از کلمه "ضعیف‌الجثه" در متن‌های خود استفاده کنید.

1. او با وجود اینکه ضعیف‌الجثه بود، توانست در مسابقه دو ماراتن پیروز شود.
2. در داستان، شخصیت اصلی یک جوان ضعیف‌الجثه بود که با اراده‌ای قوی به دنبال تحقق آرزوهایش رفت.
3. معلم به دانش‌آموز ضعیف‌الجثه‌ای که همیشه مضطرب بود، انگیزه داد تا اعتماد به نفس خود را افزایش دهد.