کلمه "ضعیف‌الرای" (نه "ضعیف‌الرٲی") در زبان فارسی به معنی "کم‌فکر" یا "ضعیف‌النظری" است. در نوشتار، قواعدی برای استفاده صحیح از این کلمه وجود دارد:

1. نوشتار صحیح: پایه صحیح این کلمه "ضعیف‌الرای" است که به صورت منفصل و به هم پیوسته (با خط تیره) نوشته می‌شود.
2. خط تیره: استفاده از خط تیره میان دو بخش کلمه، نشان‌دهنده این است که این دو بخش در معنای کلی کلمه به هم مربوطند.
3. تطابق دستور زبان: این کلمه به طور معمول به عنوان صفت مورد استفاده قرار می‌گیرد و باید به دقت با اسم‌هایی که به آن نسبت داده می‌شود، سازگار باشد.
4. فعل و ساختار جمله: وقتی از این کلمه در جملات استفاده می‌کنیم، باید دقت کنیم که فعل و سایر عبارات با آن هم‌خوان شود. مثلاً: "او یک فرد ضعیف‌الرای است."
5. استفاده در متون رسمی: در متون رسمی و ادبی، به کاربردن این نوع صفات می‌تواند به دقت و شفافیت بیان کمک کند، بنابراین تلاش کنید در جاهای مناسب از آن استفاده کنید.

اگر سوال یا نکته خاصی در ارتباط با این کلمه یا استفاده از آن در متون دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!

1. در بحث‌های سیاسی، برخی افراد به دلیل ضعیف‌الرأی بودن، نظرهای غیرمستدل ارائه می‌دهند.
2. او به عنوان یک مشاور استخدام شد، اما متاسفانه ضعیف‌الرأی بودنش باعث شد تا نتواند به خوبی تصمیمات را تحلیل کند.
3. در بسیاری از مواقع، ضعیف‌الرأی بودن فرد مانع از اتخاذ تصمیمات درست و منطقی می‌شود.