کلمه "هم‌پیشه" یک واژه ترکیبی است که از دو بخش "هم" و "پیشه" تشکیل شده است. در زیر به قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نوشتن: "هم‌پیشه" به صورت جدا نوشته نمی‌شود. فاصله بین "هم" و "پیشه" با یک خط تیره (ـ) نشان داده می‌شود، که به معنای هم‌نشینی و هم‌نشینی در نوع کار یا حرفه است.

2. معنی: این واژه به شخصی اطلاق می‌شود که در یک حرفه یا زمینه کاری با فرد دیگری هم‌پیشه باشد. به عبارت دیگر، هم‌پیشه به معنای هم‌حرفه‌ای یا همکار است.

3. قواعد املایی:

   • در نگارش کلمه "هم‌پیشه"، باید دقت کرد که خط تیره به درستی استفاده شود.
   • استفاده از حروف اضافه نیز باید به دقت انجام گیرد. به عنوان مثال: "او هم‌پیشه من است."

4. فرم‌های استفاده: این کلمه می‌تواند در جمله‌های مختلفی به کار رود، مانند:

   • "پدرم در شرکت، هم‌پیشهٔ خوبی دارد."
   • "او به عنوان هم‌پیشه من در این پروژه همکاری می‌کند."
5. نکته: در محاوره‌ها و نوشته‌های غیررسمی، ممکن است برخی افراد به اشتباه کلمه را به صورت "همپیشه" بنویسند، اما به لحاظ نگارشی و املایی، صحیح‌ترین شکل آن "هم‌پیشه" است.

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی از کلمه "هم‌پیشه" در نوشته‌ها و مکالمات خود استفاده کنید.

1. هم‌پیشه‌های او در گروه نمایشی، علاوه بر همکاری، به صمیمیت زیادی دست یافته‌اند.
2. در این مسابقه، هم‌پیشه‌ها باید با همکاری یکدیگر به چالش‌ها پاسخ دهند.
3. هم‌پیشه‌ام در دانشگاه همیشه در پروژه‌های گروهی ایده‌های خلاقانه‌ای ارائه می‌دهد.