کلمه "سپیدهء صبح" به معنای نور و روشنی اول صبح است و در زبان فارسی به صورت صحیح به کار می‌رود. در اینجا به بررسی قواعد نگارشی و نحوی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. نقطه‌گذاری: در فارسی، هنگامی که دو کلمه به هم متصل می‌شوند و به یکدیگر وابسته هستند، مانند "سپیده" و "صبح"، از "ء" (یای منصوب) برای نشان دادن وابستگی یا نسبت استفاده می‌شود. در این مورد، "سپیدهء صبح" صحیح است.

2. تکیه‌گذاری: در تلفظ، "سپیدهء" به صورت یک واژه تلفظ می‌شود و به "صبح" وابسته است. در متن‌های ادبی و شعری، این نوع ترکیب‌ها به طور فراگیری مورد استفاده قرار می‌گیرند.

3. شیوه‌ی نگارش: در نوشته‌های رسمی و ادبی، بهتر است از نگارش این نوع ترکیب‌ها استفاده شود؛ زیرا زینت و زیبایی خاصی به متن می‌بخشد.

4. کاربرد: "سپیدهء صبح" می‌تواند در اشعار، نثرهای ادبی یا توصیف‌های مربوط به صبحگاه به کار رود و به احساس زندگی و تازگی اشاره دارد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از این ترکیب به‌درستی در نوشته‌های فارسی خود استفاده کنید.