کلمه "سست رگ" به عنوان یک ترکیب در زبان فارسی کاربرد دارد و می‌توان آن را از نظر قواعد و نگارش به چند نکته بررسی کرد:

1. جدا نوشتن یا ترکیب: "سست" به معنی ناپایدار و بی‌ثبات است و "رگ" به معنی رگ‌های بدن. این دو واژه معمولاً به شکل جدا و به صورت "سست رگ" نوشته می‌شوند. اگر بخواهید این ترکیب را به صورت صفت و موصوف در نظر بگیرید، باید توجه کنید که ارتباط معنایی آن‌ها باید بیانگر تشخیص سستی رگ باشد.

2. اعراب‌گذاری: در صورت نیاز به اعراب‌گذاری، "سَست رَگ" مناسب است، اما نوشتن بدون اعراب نیز در زبان نوشتاری متداول است.

3. قواعد نگارشی: در نوشتار فارسی، استفاده از فاصله مناسب بین کلمات و رعایت قواعد نگارشی مانند نقطه، ویرگول و غیره بسیار مهم است. به این ترتیب "سست رگ" باید در متن به درستی و با رعایت قواعد نگارش قرار گیرد.

4. معنی و کاربرد: "سست رگ" گاهی به عنوان یک عبارت مجازی یا هنری نیز به کار می‌رود که به مفهوم ضعف یا ناپایداری در جنبه‌های مختلف می‌تواند اشاره کند.

در مجموع، "سست رگ" باید به صورت جدا و با رعایت قواعد زبان فارسی نوشته شود و معانی و کاربردهای آن در متن مشخص باشد.

1. دویدن در مسیر ناهموار باعث شد تا احساس کنم رگ‌هایم سست شده‌اند و دیگر نمی‌توانم به خوبی حرکت کنم.
2. در نتیجه‌ی کم‌کاری و تغذیه نامناسب، وضعیت سلامتی‌ام به حدی رسید که رگ‌هایم سست و ضعیف شده بودند.
3. تمرینات ورزشی منظم می‌تواند به تقویت رگ‌ها و جلوگیری از سست شدن آن‌ها کمک کند.