کلمه «اثر داشتن» ترکیبی از دو کلمه است: «اثر» و «داشتن». در زبان فارسی، قواعد و نکات نگارشی مربوط به این ترکیب به صورت زیر است:

1. جنس و نوع کلمات:

   • «اثر» یک اسم است و به معنای تأثیر یا نتیجه عمل استفاده می‌شود.
   • «داشتن» یک فعل است که به معنای دارا بودن یا برخورداری از چیزی است.

2. جایگاه کلمه در جمله:

   • این ترکیب معمولاً به عنوان یک فعل مرکب در جمله مورد استفاده قرار می‌گیرد.
   • مثال: «این تصمیم می‌تواند در آینده آثار مثبتی داشته باشد.»

3. استفاده در جملات:

   • می‌توانیم «اثر داشتن» را با ضمایر و قیدهایی چون «بسیار»، «مشهود» و... همراه کنیم.
   • مثال: «این پژوهش اثر بزرگی بر علوم اجتماعی دارد.»

4. صرف و تصریف:

   • این ترکیب به صورت «اثری داشتن»، «اثری داشته باشد» و... در زمان‌ها و حالت‌های مختلف تصریف می‌شود.
5. نکات نگارشی:
   • در نوشتار رسمی و ادبی، لازم است که نحوه‌ نگارش و استفاده از این ترکیب به دقت رعایت شود.
   • باید توجه داشت که به هنگام استفاده از این عبارت، بافت و زمینه‌ گفتار یا نوشتار نیز مدنظر قرار گیرد تا به درستی معنا منتقل شود.

به‌ طور کلی، «اثر داشتن» به معنای داشتن تأثیر یا نتیجه در یک موضوع خاص است و ساختاری رایج و پذیرفته‌شده در زبان فارسی است.