زیر مجموعه ها
سفارش به پرهيزكارى
licenseامیرالمومنین (ع) در خطبه 156
و من خطبة له عليه السلام - الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ الْحَمْدَ مِفْتَاحاً لِذِكْرِهِ وَ سَبَباً لِلْمَزِيدِ مِنْ فَضْلِهِ وَ دَلِيلًا عَلَى آلَائِهِ وَ عَظَمَتِهِ عِبَادَ اللَّهِ إِنَّ الدَّهْرَ يَجْرِي بِالْبَاقِينَ كَجَرْيِهِ بِالْمَاضِينَ لَا يَعُودُ مَا قَدْ وَلَّى مِنْهُ وَ لَا يَبْقَى سَرْمَداً مَا فِيهِ آخِرُ فَعَالِهِ كَأَوَّلِهِ مُتَسَابِقَةٌ أُمُورُهُ مُتَظَاهِرَةٌ أَعْلَامُهُ فَكَأَنَّكُمْ بِالسَّاعَةِ تَحْدُوكُمْ حَدْوَ الزَّاجِرِ بِشَوْلِهِ فَمَنْ شَغَلَ نَفْسَهُ بِغَيْرِ نَفْسِهِ تَحَيَّرَ فِي الظُّلُمَاتِ وَ ارْتَبَكَ فِي الْهَلَكَاتِ وَ مَدَّتْ بِهِ شَيَاطِينُهُ فِي طُغْيَانِهِ وَ زَيَّنَتْ لَهُ سَيِّئَ أَعْمَالِهِ فَالْجَنَّةُ غَايَةُ السَّابِقِينَ وَ النَّارُ غَايَةُ الْمُفَرِّطِينَ اعْلَمُوا عِبَادَ اللَّهِ أَنَّ التَّقْوَى دَارُ حِصْنٍ عَزِيزٍ وَ الْفُجُورَ دَارُ حِصْنٍ ذَلِيلٍ لَا يَمْنَعُ أَهْلَهُ وَ لَا يُحْرِزُ مَنْ لَجَأَ إِلَيْهِ أَلَا وَ بِالتَّقْوَى تُقْطَعُ حُمَةُ الْخَطَايَا وَ بِالْيَقِينِ تُدْرَكُ الْغَايَةُ الْقُصْوَى عِبَادَ اللَّهِ اللَّهَ اللَّهَ فِي أَعَزِّ الْأَنْفُسِ عَلَيْكُمْ وَ أَحَبَّهَا إِلَيْكُمْ فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ أَوْضَحَ سَبِيلَ الْحَقِّ وَ أَنَارَ طُرُقَهُ فَشِقْوَةٌ لَازِمَةٌ أَوْ سَعَادَةٌ دَائِمَةٌ فَتَزَوَّدُوا فِي أَيَّامِ الْفَنَاءِ لِأَيَّامِ الْبَقَاءِ قَدْ دُلِلْتُمْ عَلَى الزَّادِ وَ أُمِرْتُمْ بِالظَّعْنِ وَ حُثِثْتُمْ عَلَى الْمَسِيرِ فَإِنَّمَا أَنْتُمْ كَرَكْبٍ وُقُوفٍ لَا تَدْرُونَ مَتَى تُؤْمَرُونَ بِالسَّيْرِ أَلَا فَمَا يَصْنَعُ بِالدُّنْيَا مَنْ خُلِقَ لِلْآخِرَةِ وَ مَا يَصْنَعُ بِالْمَالِ مَنْ عَمَّا قَلِيلٍ يُسْلَبُهُ وَ تَبْقَى عَلَيْهِ تَبِعَتُهُ وَ حِسَابُهُ عِبَادَ اللَّهِ إِنَّهُ لَيْسَ لِمَا وَعَدَ اللَّهُ مِنَ الْخَيْرِ مَتْرَكٌ وَ لَا فِيمَا نَهَى عَنْهُ مِنَ الشَّرِّ مَرْغَبٌ عِبَادَ اللَّهِ احْذَرُوا يَوْماً تُفْحَصُ فِيهِ الْأَعْمَالُ وَ يَكْثُرُ فِيهِ الزِّلْزَالُ وَ تَشِيبُ فِيهِ الْأَطْفَالُ اعْلَمُوا عِبَادَ اللَّهِ إِنَّ عَلَيْكُمْ رَصَداً مِنْ أَنْفُسِكُمْ وَ عُيُوناً مِنْ جَوَارِحِكُمْ وَ حُفَّاظَ صِدْقٍ يَحْفَظُونَ أَعْمَالَكُمْ وَ عَدَدَ أَنْفَاسِكُمْ لَا تَسْتُرُكُمْ مِنْهُمْ ظُلْمَةُ لَيْلٍ دَاجٍ وَ لَا يُكِنُّكُمْ مِنْهُمْ بَابٌ ذُو رِتَاجٍ وَ إِنَّ غَداً مِنَ الْيَوْمِ قَرِيبٌ يَذْهَبُ الْيَوْمُ بِمَا فِيهِ وَ يَجِيءُ الْغَدُ لَاحِقاً بِهِ فَكَأَنَّ كُلَّ امْرِئٍ مِنْكُمْ قَدْ بَلَغَ مِنَ الْأَرْضِ مَنْزِلَ وَحْدَتِهِ وَ مَخَطَّ حُفْرَتِهِ فَيَا لَهُ مِنْ بَيْتِ وَحْدَةٍ وَ مَنْزِلِ وَحْشَةٍ وَ مَفْرَدِ غُرْبَةٍ وَ كَأَنَّ الصَّيْحَةَ قَدْ أَتَتْكُمْ وَ السَّاعَةَ قَدْ غَشِيَتْكُمْ وَ بَرَزْتُمْ لِفَصْلِ الْقَضَاءِ قَدْ زَاحَتْ عَنْكُمُ الْأَبَاطِيلُ وَ اضْمَحَلَّتْ عَنْكُمُ الْعِلَلُ وَ اسْتَحَقَّتْ بِكُمُ الْحَقَائِقُ وَ صَدَرَتْ بِكُمُ الْأُمُورُ مَصَادِرَهَا فَاتَّعِظُوا بِالْعِبَرِ وَ اعْتَبِرُوا بِالْغِيَرِ وَ انْتَفِعُوا بِالنُّذُرِ
امام علی (ع)از خطبههاي آن حضرت است - سپاس خداي را، كه سپاس را كليدي كرده است، گنجينه ذكر عظمت او را، و وسيلت افزودن نعمت او را. و دليل شناختن عطاها و شوكت او را. بندگان خدا روزگار بر آيندگان چنان گذرد كه بر گذشتگان. باز نگردد آنچه گذشت از آن، و نماند چيزي در آن جاودان. پايان كارش با آغاز آن يكسان، سختيهاي آن بر يكديگر سبقت جويان، و هر يك ديگري را پشتيبان. گويي قيامت شما را ميخواند، همچنان كه شترران شتر بچه را راند. كسي كه جز به حساب نفس خويش پردازد، خود را در تاريكيها سرگردان سازد، و به هلاكت جايها در اندازد. شيطانهاي او مهارش را گرفته در سركشي كشانند، و كردارهاي زشت او را در ديده وي زيبا گردانند. پس بهشت پايان راه پيشي جويندگان است، و دوزخ منزلگاه تقصير كاران واپس ماندگان. بندگان خدا بدانيد كه پرهيزگاري خانهاي است چون دژ استوار، و ناپارسايي خانهاي بيبنياد و خوار، نه ساكنانش را از آسيب نگاهبان است، و نه كسي كه بدان پناه برد در امان است. بدانيد كه با پرهيزكاري توان ريشه خطاها را بريد و با يقين به نهايت درجه بلند توان رسيد. بندگان خدا خدا را، خدا را، واپاييد در حقّ نفسي كه از همه چيز نزد شما گراميتر است و دوست داشتنيتر. همانا خدا راه حق را براي شما آشكار كرده و جادههاي آن را پديدار. پس يا بدبختيي است گريبانگير، و يا خوشبختي پايان ناپذير. پس توشه گيريد در روزهاي سپري شدني براي روزهاي ماندني. توشه را به شما نشان دادند، و كوچ كردن را فرمان دادند. و به رفتنتان برانگيختند. همانا شما همچون كارواني هستيد كه بر جاي ماندهاند، و نميدانند كي آنان را به رفتن فرمان ميدهند. هان با دنيا چه كند كسي كه براي آخرتش آفريدهاند، و با مال چه كند آن كه به زودي آن مال از وي ربوده است و وبال و حساب آن برگردن او مانده. بندگان خدا خيري را كه خدا وعده داده واگذاشتني نيست، و شرّي را كه از آن نهي فرموده رغبت كردني نه. بندگان خدا از روزي بترسيد كه كردهها را روز وارسي و حساب است. روزي كه پر از تشويش و اضطراب است. كودكان در آن پير گردند - و مردم در بند كرده خود اسير -. بندگان خدا بدانيد كه از شما بر شما نگاهباناني است، و از اندامهاتان مراقباني، و حافظاني. كه كردههاي شما را به درستي در حساب ميآرند، و نفسهاتان را ميشمارند. نه شبي سياه شما را از آنان ميپوشاند، و نه دري استوار پنهان كردنتان تواند. فردا به امروز نزديك است. امروز با آنچه در آن است ميرود، و فردا ميآيد و بدان ميرسد. گويي هر يك از شما در دل زمين به خانهاي كه خاصّ اوست رسيده، و در گودالي كه براي او كندهاند آرميده. وه كه چه خانه تنهايي، و چه منزل وحشتزايي، و چه غريب از همگان جدايي، گويي بانگ - صور - برايتان دميده است، و قيامت بر شما رسيده، و براي ختم داوري برون شدهايد، و پندارهاي باطل از شما دور گرديده. بهانهها از ميان برخاسته، حقيقتها برايتان آشكار شده. و سرنوشت شما را بدانجا كه بايد كشانيده. پس، از آنچه مايه عبرت است پند گيريد، و از گردش روزگار عبرت پذيريد، و از بيم دهندگان - پيامبران - سود برگيريد.
اعتقادیاخلاقی