تفاوت فاعل با اسم فاعل و مفعول با اسم مفعول در زبان عربی چیست؟

در بخش قواعد عربی، یک فاعل و مرفوع است و یک مفعول و منصوب. که هرگاه در سوال نقش کلمه پرسیده شود، از این موارد و یا موارد مشابه مثل مبتدا، مضاف الیه، صفت و غیره استفاده می گردد. در عین حال یک اسم فاعل و یک اسم مفعول نیز است. اکنون از کجا بدانیم که تفاوت این دو باهم چیست؟ یعنی فرق فاعل با اسم فاعل و مفعول با اسم مفعول در زبان عربی چیست؟

مبحث فاعل یا مفعول، یا موارد مشابه آن، از جمله : مبتدا، خبر، جارومجرور ، اسم و خبر نواسخ، و غیره به مقوله ی اعرب (نقش کلمات) در جملات اسمیه و فعلیه مرتبط می شود. و زیرمجموعه ی علم نحو است.

بدین شرح:

ساختار جمله ی فعلیه: فعل+ فاعل+ مفعول+جارومجرور

ساختار جمله ی اسمیه: مبتدا+ خبر+ مفعول+جارومجرور

درحالی که مبحث اسم فاعل یا اسم مفعول، یا موارد مشابه آن، از جمله: اسم مبالغه، اسم تفضیل، اسم آله، صفت مشبه، اسم مکان و زمان و غیره به مقوله ی جامد و مشتق مرتبط می شود. و زیرمجموعه ی علم صرف است.

بدین شرح:

اسم جامد: کلمه ای است که بر وزن های اسم های مشتق نرفته باشد.

اسم مشتق: کلمه ای است که بر یکی از وزن های اسم مشتق شامل: فاعل (اسم فاعل)، مفعول (اسم مفعول)، افعل. فعلی (اسم تفضیل)، فعال. فعاله (اسم مبالغه)، مفعل (اسم زمان و مکان)، مفعله (اسم آله)، فعل.فایل.فعل (صفت مشبهه) رفته باشد.

در کلامی موجز:

اسم فاعل: به‌ اسمی گفته می شود که یکی از دو شرایط زیر را داشته باشد:

۱. بر وزن فاعل باشد: ناصر، رازق.

۲.حرف اول آن، م مضموم باشد و حرکت حرف یکی مانده به آخرش، کسره باشد: معلم

فاعل: در جمله ی فعلیه بعد از فعل می آید و علامتش مرفوع است: ذهب علی. (علی، فاعل و مرفوع است.)

اسم مفعول:به‌ اسمی گفته می شود که یکی از شرایط زیر را دارد:

۱.بر وزن مفعول باشد: مرزوق، معلوم.

۲.حرف اول آن، م مضموم باشد و حرکت حرف یکی مانده به آخرش، فتحه باشد: منتظر.

مفعول: در جمله ی فعلیه و اسمیه با علامت منصوب می آید و در ترجمه قبل از را می اید: یقرا علی القرآن. علی قرآن را می خواند. (القرآن مفعول و منصوب است.)

سلام سی دی آموزشی رهپویان استاد عمار تاجبخش رو پیشنهاد میدم ، فکر میکنم میتونید جواب سوالتون رو پیدا کنید. از لینک زیر میتونید اطلاعات بیشتری بدست بیارید.

https://rayad.org/%D8%B1%D9%87%D9%BE%D9%88%DB%8C%D8%A7%D9%86/

اسم فاعل و اسم مفعول که جزئ مشتقات هستند ، هرکدام به دو شکل ساخته می شوند؛

اسم فاعل: یا بر وزن فاعل می رود مثل حامد. کاظم... یا اولش م مضموم می گیرد و حرکت حرف یکی مانده به آ خرش کسره می گیرد مثل معتمد یا مهتدی..

اسم مفعول: یا بر وزن مفعول می رود مثل محمود. منصور...یا اولش م مضموم می گیرد و حرکت یکی مانده به آ خرش فتحه می گیرد مثل مرتضی..

ترجمه اسم فاعل: انجام دهنده کار.

ترجمه اسم مفعول: انجام شده.

فاعل و مفعول در جمله، نقش و اعراب دارند.

فاعل:در جمله انجام دهنده کار است و علامتش مرفوع است.

مفعول: در جمله انجام شده است و معنایش قبل از را می اید و منصوب است.

مثلا در جمله قرا علی القران. علی فاعل و القران مفعول است.

اسم فاعل و اسم مفعول از مباحث صرف عربی است اما فاعل و مفعول از مباحث نحوی است.